Το χρονικό διάστημα 2005 – 2007 υπήρξε μαζική ανάληψη δανείων σε Ελβετικό Φράγκο λόγω του οφέλους στο επιτόκιο, εξαιτίας της τότε ευνοϊκής ισοτιμίας ευρώ-ελβετικού φράγκου υπέρ του ευρώ και πολλές Τράπεζες εκείνο το διάστημα το διαφήμιζαν προτρέποντας τους πελάτες τους να το προτιμήσουν.
Στις αρχές όμως του 2008 η ισοτιμία ευρώ-ελβετικού φράγκου άλλαξε με μεγάλη μείωση σε βάρος του ευρώ με αποτέλεσμα να αυξηθεί και το συνολικό οφειλόμενο ποσό στην Τράπεζα αλλά και οι μηνιαίες δόσεις των οφειλετών.
Οι δανειολήπτες βέβαια δεν ενημερώνονταν κατά την υπογραφή του δανείου από την Τράπεζα για τον κίνδυνο μεταβολής της συναλλαγματικής ισοτιμίας, πράγμα που όφειλαν, καθώς δεν είναι απαραίτητο ο δανειολήπτης να γνωρίζει για χρηματοοικονομικές συναλλαγές ή εισοδήματα ή περιουσία σε ελβετικό φράγκο. Επομένως, ο όρος στην σύμβαση ότι «εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης είτε σε ΕΥΡΩ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής», που ήταν προδιατυπωμένος από την Τράπεζα και περιλαμβάνεται στους ΓΟΣ (Γενικοί Όροι Συναλλαγών), χωρίς βέβαια να έχουν ενημερώσει τον δανειολήπτη, όρος που είναι αόριστος και ασαφής, επομένως καταχρηστικός και άκυρος, διότι παραβιάζεται από την Τράπεζα η υποχρέωση σαφήνειας και διαφάνειας των ΓΟΣ, δηλαδή εν προκειμένω δεν διατυπώνεται ευκρινώς ο τρόπος λειτουργίας της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η μέθοδος και οι ιδιαιτερότητες του μηχανισμού μετατροπής του εγχώριου σε ξένο νόμισμα. Εξάλλου, η υπογραφή και παραλαβή προδιατυπωμένων συμβάσεων κι επιστολών, μεταξύ των οποίων και η επιστολή για την ενημέρωση συναλλαγματικού κινδύνου, δεν θεωρείται ορθή εκτέλεση των προσυμβατικών υποχρεώσεων για επαρκή πληροφόρηση.
Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί δανειολήπτες να δουν τεράστια αύξηση στο υπόλοιπο οφειλόμενο δάνειό τους, χωρίς να έχουν ενημερωθεί ότι υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο, ούτε βέβαια μπορώντας να γνωρίζει την επερχόμενη κρίση στο ευρώ σε σχέση με το Ελβετικό Φράγκο.
Το ανωτέρω γεγονός δε έρχεται σε πλήρη αντίθεση και με την διάταξη του άρθρου 806 ΑΚ, η οποία ορίζει ότι: «Με τη σύμβαση του δανείου ο ένας από τους συμβαλλομένους μεταβιβάζει στον άλλον κατά κυριότητα χρήματα ή άλλα αντικαταστατά πράγματα και αυτός έχει υποχρέωση να αποδώσει άλλα πράγματα της ίδιας ποσότητας και ποιότητας».
Βάσει δικαστικών απόφασεων έχει κριθεί ότι παρόμοιος όρος είναι καταχρηστικός και άκυρος, ως αντικρουόμενος στις διατάξεις του Ν. 2251/1994 περί Προστασίας των Καταναλωτών, και αναγνωρίζεται το δικαίωμα του δανειολήπτη να αποπληρώσει το δάνειό του με βάση την ισοτιμία που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης του δανείου.
Απευθυνθείτε στο γραφείο μας για περισσότερες λεπτομέρειες και τις δυνατότητές σας προσφυγής στην δικαιοσύνη και δικαίωσή σας.